Bilim insanları, maymunlar üzerinde bir çalışma yaptı. Bulgular, hasta bireylerin toplumsal uzaklıklarını koruduğunu gösterdi. Çalışmaya nazaran, enfekte bireyler tımardan uzak durdu.
Purdue Üniversitesinden bir araştırma takımı, Güney Afrika’daki yabani vervet maymunlarını bir yıldır inceliyor. Takım, takip ettikleri 3 topluluğun hem toplumsal etkileşimlerini hem de parazit yüklerini araştırdı. Çalışmaya nazaran, gastrointestinal (sindirim sistemi) parazitler maymunların toplumsal davranışını ve küme dinamiklerini değiştirdi. Araştırmacılar, bulgularını PLOS ONE‘da yayımladı.
Enfekte maymunlar küme faaliyetlerinden uzaklaştı
Tüm primat çeşitleri insan DNA’sının yüzde 90’ından ziyadesiyle uyumludur. Üstelik vervet maymunları beşerler üzere anksiyete ve hipertansiyon dahil tanıdık durumlara sahip. Bu yüzden Purdue Üniversitesinden antropolog Brandi Wren, salgın sırasında topluluğun davranışı ile insan davranışı ortasında paralellikler kurdu.
Vervet maymunlarının DNA’larının yüzde 90’ından fazlası beşerlerle tıpkı. (Fotoğraf: Purdue Üniversitesi / Brandi Wren)
Araştırma takımı, maymunların etkileşimlerini ve tımarlama alışkanlıklarını takibe aldı. Bununla birlikte, dışkı örnekleri toplayarak enfeksiyon bulgularını incelediler. Birtakım hayvanlarda whipworm (veya Trichuris) “kamçı solucanı” paraziti tespit ettiler. Çapraz tahliller, enfekte hayvanların tımar için daha az vakit harcadığını gösterdi.
Kamçı solucanı hakkında yeni bulgular
Şimdiye kadar biyologlar, hayvanlardaki parazitlerin çoğunlukla zararsız ve asemptomatik olduğunu ve hayvanın sıhhatini değerli ölçüde etkilemediğini düşünüyordu. İddialar, whipworm parazitlerinin çoklukla kontamine toprak yahut yüzey yoluyla yayılması tarafındaydı. Lakin takım, parazitin tipik olarak toplumsal temas yoluyla yayıldığını buldu.
Purdue Üniversitesinde konuk araştırmacı Brandi Wren, toplumsal tımarlama ve gastrointestinal parazitler ortasındaki etkileşimleri araştırıyor. (Fotoğraf: Purdue Üniversitesi)
Araştırmacılar, “teklif edildiğinde” enfekte maymunların tımar olmayı kabul ettiğini lakin arkadaşlarını tımar etmediğini söyledi. Wren, “Sadece müşahede yoluyla hangi maymunların enfekte olduğunu anlamamızın bir yolu yok. Toplumsal davranış dışında enfeksiyonun öteki hiçbir belirtisi yoktu.” dedi.
Dr. Melissa Remis de çalışmaya ait konuştu. Bu çalışmayla parazit enfeksiyonlarının enerjiyi ve davranışları nasıl etkilediğini gösterdiklerini belirtti. Devamında ise Remis şöyle dedi: “Kamçı solucanı insanlarda anemiye, kronik dizanteri ve büyümenin yavaşlamasına neden olduğunu biliyoruz. Maymunlar ortasındaysa düşük güç, düşük etkileşim düzeyleri yahut toplumsal tımar üzere davranışlara ilgi ile sonuçlanmış olabilir.”
